Vancouver – Seattle (nou ja daar in de buurt dan)

Weer een mijlpaal vandaag want we gaan terug naar Amerika. We weten niet helemaal hoe we ons daarover moeten voelen, want de terugreis naar San Francisco is voor ons gevoel nu toch wel echt begonnen en we zijn nog lang niet klaar om terug naar huis te gaan.

De grensovergang ligt niet ver van Vancouver dus we zijn als we de TomTom mogen geloven over een uur of 2 op onze bestemming. Lekker rustig dagje dus, wat we ook voor ogen hebben voor het 2de deel van onze reis.

Zo gezegd zo gedaan en op naar de grens. Das toch alijd wel even spannend met die gekke Amerikanen, want die zijn behoorlijk van de regeltjes he… Met de RV in de juiste baan en op naar het douanehokje. Hebben jullie dingen aan te geven? Ja we hebben wel wat fruit en wat groenten mee. Nou dan moesten we toch maar even doorgelicht worden en hoplakee uit de rij en naar binnen bij het douanekantoor. Wachten, wachten nog even wachten en vervolgens een klein kruisverhoor van een overigens verder hele vriendelijke douaneman. Of we fruit hadden? Ja, of we groenten hebben? Ja, aardappelen? Ja, Pepers? Nee, firewood? Ja, hoeveel firewood dan? Nou toch wel een blokkie of 15. Oei that’s going to be a problem…..uhhhhh ok. Nou hij ging eerst de camper wel bekijken en zou ons straks weer roepen. Toch weer even wachten dus, nog even wachten, Eva wil inmiddels toch eigenlijk overal alleen maar staan, dus die hebben we wat gymnastiek les gegeven en ja hoor, we werden weer geroepen. Als een stel makke schaapjes naar de toonbank en ja hij had een hoop spullen uit de camper gehaald. En waarom hadden we nee gezegd toen hij vroeg naar de Pepers want dat was wel een serieuze zaak… Dames en heren, Paprika is Pepper in het Engels, voor als je het niet wist. Het was ons iig ontschoten. Dus wij met een beetje pokerface ons daar wel uitgeluld, maar dan was er nog het probleem van de firewood. Bottomline, we werden Amerika niet ingelaten vanwege 15 lullige stukjes openhaardhout. Echt serieus we konden terug naar Canada het hout op een of andere manier ‘kwijt’ zien te raken en dan pas weer terugkomen….

Niets aan te doen dus en met hangende pootjes terug naar Canada, maar ja daar moesten we wel weer door de douane heen. Waarom we niet Amerika in gelaten werden. Toch even de camper controleren, haaaaaaaaallllllllooooooooooo 15 stukjes hout!

Bij het eerste de beste visitor centre gevraagd naar RV parks in de buurt, die kunnen het hout vast gebruiken en hier was ook een benzinepomp bij, met hele grote afvalbakken. Binnen gevraagd en Steven kon zijn zin nog niet afmaken of de vrouw achter de balie lachte vriendelijk en zei dat hij het maar in haar pick up truck moest gooien.. Mooi geregeld uiteindelijk en 20 minuten later stonden we met onze camper voor dezelfde douanebeambte die ons naar binnen gestuurd had, huh? Wat doen jullie hier, verhaal uitgelegd en we mochten gelijk doorrijden. De paspoorten werden nauwelijks meer gecontroleerd.

Gisterenavond ons geprobeerd voor te bereiden op Seattle. Nou daar werden we steeds minder vrolijk van. Zo’n 330 dagen regen per jaar, berucht om zijn traffic jams en zeer RV onvriendelijk, want er is in de wijde omtrek van Seattle geen enkele RV Park te vinden en met je RV downtown Seattle inrijden wordt je overal afgeraden, want het zijn smalle weggetjes en je mag nergens parkeren… Nou dat schiet lekker op zeg. Dus we hebben tegen elkaar gezegd, he dan maar lekker geen Seattle en hebben Seattle heerlijk vanaf de snelweg bekeken. Lekker rustig aan, want ja precies de geruchten kloppen we hebben zo’n anderhalf uur in de file gestaan.

Na de overijverige Amerikaanse douane en de traffic jams van Seattle zitten we nu ongeveer 6 uur later op onze camping… Pffff jammer maar wel weer een hele ervaring rijker hier!