San Francisco - Miami

Reisdagen, je hebt er een hekel aan of je hebt er een hekel aan.. Vaak vroeg opstaan, afgezet worden door een of andere taxichauffeur in een vreemd land met een taal die je niet begrijpt, veel te veel kleren aan moeten hebben omdat je anders over je gewichtslimiet zit en dat met een temperatuur van 30 graden, rijen voor de incheckbalie waar je s’nachts gillend van wakker wordt en heerlijk als haringen in een ton in een stuk metaal zitten zo’n 10.000 meter boven de grond. Nee dat is niemands hobby. En zo’n dag is het vandaag. Een reisdag. Vandaag reizen we van San Francisco naar Miami. Niet echt een hele vervelende trip om te maken, van de ene wereldstad naar de andere. De wekker staat vanochtend om 4uur (vroeg op check!).  Met de nodige ochtendstress redden we de shuttlebus naar het vliegveld. Inchecken op het vliegveld waar we na het ongeluk met het vliegtuig afgelopen zaterdag op erger voorbereid waren. Het liep allemaal wel soepeltjes.

Door de douane heen, waarbij deze douanier de hele maar dan ook de hele kinderwagen door de scanner van handbagage heen wilde hebben met zoveel mogelijk losse onderdelen. Dat was dus weer lachen, het lukte ook nog en aan de andere kant van de douane konden we alles zelf weer in elkaar sleutelen, riem om, schoenen aan, etc, etc, etc.

Om 7.45uur vlogen we helemaal op tijd met ons stuk metaal richting 10.000 meter hoogte. Oh ja, ook een kleine ergernis in de reisdagen top 10 moet een irritant jongetje voor of achter je zijn. Steven had er zo een voor zich die de hele vlucht op de zenuwen van ons allemaal speelde. Zelfs Levi werd er een beetje vijandig van, haha hij kan toch van zich afbijten.

Tot zover allemaal goed.

We moeten overstappen in Atlanta en daar gaat het toch mis. Bij het boarden worden we last minute toch tegengehouden, want de airconditioning is stuk. Na een tijd wachten blijkt toch dat ze het niet kunnen maken en moeten ze op zoek naar een nieuw vliegtuig. Even afwachten wanneer ze die gevonden hebben en ja hoor een half uur later hebben ze een nieuw vliegtuig gevonden. Andere gate en boarden maar weer. Uhh nee deze kist is ook stuk. Huh? Ja hoor ook stuk, maar deze keer kunnen ze het defect wel maken en kunnen we eindelijk richting Miami.

Een stuk later dan gepland met redelijk geirriteerde kinderen aangekomen in Miami en vervolgens met de taxi richting South Beach. Nou we konden onze taxichauffeur wel verstaan als hij niet zat te mompelen, maar een oplichter was het wel. Oplichting door Taxi check! Tenminste poging tot, want dat ging ons niet gebeuren vandaag.

Met een grote glimlach op ons gezicht namen we afscheid van onze taxichauffeur en waren klaar om onze sleutel uit een lockerbox te halen. Code ingevoerd, slot open en huh geen sleutel…….? Krijg de … geen sleutel hoezo geen sleutel, dan maar de noodnummers bellen. Noodnummer 1, voicemail. Noodnummer 2 voicemail. Ja hoor! Sta je dan in het donker in een vreemde stad met al je bagage op de stoep en 2 huilende kinderen.. Leuk hoor reizen! J

Nog een keer gebeld en ja hoor er werd opgenomen. De schrik aan de andere kant van de lijn was voelbaar. Ze hebben een fout gemaakt en een ander in ons appartement gezet. Dat geloof je niet, maar het is wel zo.

Gelukkig was de ongewenste visite wel gevoelig voor het feit dat er een gezin op de stoep stond en ging ze verhuizen naar een ander appartement. Maar ja dat duurt natuurlijk wel even voordat zo iemand verhuist is en ook niet echt een pre, de kamer is natuurlijk niet schoongemaakt.

Uiteindelijk konden we Levi en Eva na 23en in bed leggen helemaal gesloopt en uit op wraak, die wij morgen mogen gaan ontvangen. Hmmmm zin in ook! Niet echt een lekker dagje dus en een slechte eerste indruk van ons appartement. Want de keerzijde is dan wel dat het een prachtig appartement is, niet schoon helaas, maar wel heel fijn!